در قتل عام معترضین در جریان تظاهرات مسالمت امیز مردم در ابان ماه توسط دژخیمان رژیم جهل و جنایت اسلامی، جوانی تورکمن نیز بنام “یوسف درری” در ۲۶ ام ابان ماه از ناحیه سر اماج گلوله جلادان رژیم قرار گرفته است.
“یوسف درری” ۳۵ ساله و دارای دو فرزند خردسال، ساکن “گدم اباد” گنبد کاووس بوده است. وی در “بومهن” بعنوان مهاجر کاری همانند بسیاری از جوانان جویای کار تورکمن بدلیل تعلق اکثر مشاغل اداری و کار و کارگری به مهاجرین وارداتی و فله ایی رژیم به تورکمنصحرا در اقصی نقاط کشور پراکنده هستند، مشغول بکار بوده است.
بنا به اظهار نزدیکان ایشان که جهت انتقال پیکر وی از گنبد کاووس رفته بودند در “بومهن” با ممانعت ماموران امنیتی رژیم روبرو میگردند. زیرا، مدتهاست که رژیم اسلامی در کمال رذالت از گروگانگیری زنده ها برای باجگیری به گروگانگیری از اجساد قربانیان جنایت خود رسیده است. انها جهت تحویل پیکر این قربانی نیز خواستار مبلغی سرسام اور از خانواده و نزدیکان مقتول میگردند. بالاخره نیز بعد از ۳ روز چانه زنی بر سر پیکر خونین مقتول با اخاذی ۶ میلیون تومان حاضر به تحویل جسد میگردند!
اما، گروگانگیری پیکر بی جان قربانی پایان این ماجرای تلخ و غیر انسانی نبوده و در گنبد کاووس نیز گله ایی دیگر از مافیای مسلط بر تورکمنصحرا، مانع از دفن و تشییع پیکر “یوسف درری” در گورستان شهر شده و خانواده او را مجبور به انتقال و خاکسپاری وی در روستای محل زادگاه خود بنام “هوددن” میکنند. روستاییکه با جمعیتی قریب به دو هزار نفر در کنار مرز جمهوری تورکمنستان و در ۱۴۰ کیلومتری گنبدکاووس واقع شده است!
کانون فرهنگی – سیاسی خلق تورکمن، ضمن ابراز تاسف و تألم عمیق خود از به قتل رسیدن این جوان تورکمن و دیگر مبارزان راه ازادی و دموکراسی در اعتراضی مسالمت امیز به حاکمیت سیاه و ننگین رژیم جهل و جنایت و غارت در ایران به بازماندگان و خانواده “یوسف درری” و دیگر خانواده های داغدار صمیمانه تسلیت میگوید. ما باور قوی داریم که خون ریخته شده این انسانهای ازاده و مبارز و بیگناه چون “یوسف درری” ها هیچگاه بر زمین نخواهد ماند و در زمانی نه چندان دور مسببان این تبهکاریها در مقابل مردم جوابگوی اعمال جنایتکارانه و ضد بشری خود خواهند گردید!
کانون فرهنگی – سیاسی خلق تورکمن
جمعی از خانواده های کشته شدگان قیام آبان ماه ۹۸ بیانیه ای به مناسبت سالگرد اعتراضات گسترده ی آبان ماه منتشر کرده اند. در این نامه آمده است: ما امضاء کنندگان این نامه در سالگرد از دست دادن جانباختگانمان، با صدای بلند اعلام میکنیم که گلوله و زندان و اعدام نمیتواند صدای حق خواهی ما مردم را ببرد. ما دادخواهیم. از همه مردم میخواهیم که همراه ما در این دادخواهی باشند. حق ماست که جمع شویم و یاد عزیزانمان را گرامی بداریم
یکسال از آبان ٩٨ و مرگ عزیزانمان گذشت. یک لحظه درد فقدانشان ما را رها نکرده است. بسیاری از عزیزان ما در کف خیابان به قتل رسیدند. در زندانها به قتل رسیدند و در نیزارهای ماهشهر وحشیانه کشته شدند. آنها کشته شدند و امروز ما معترض تر و به جان آمده تر، دادخواهیم. قتل این عزیزان فراموش نشدنی است. نه می بخشیم و نه فراموش میکنیم. عزیزان جانباخته ما فریاد اعتراض همه ی ما، مردم بودند که از فقر، گرسنگی، بی تامینی و بی حرمتی به امان آمده ایم و در سالگرد از دست دادنشان یادشان را گرامی میداریم.
آبان ٩٨ ما مردم به خیابان آمدیم برای اینکه دیگر ادامه این وضعیت برایمان ممکن نبود و ممکن نیست. به خیابان آمدیم بخاطر اعتراض به گرانی، به فقر، به گرسنگی، به بیکاری و به بی مسکنی، و به خاطر له شدن هر روزه حرمت انسانیت. به روی ما آتش کشیدید. بسیاری از عزیزان ما را کشتید. خواست فوری ما معرفی و پیگرد آمرین و عاملان این جنایت است. بعلاوه در آبان گذشته هزاران نفر از جوانان و مردم معترض بازداشت و زندانی شدند. هنوز شمار بسیاری از آنان در زندانند. بعضا احکام سنگین و حتی اعدام گرفته اند. ما خواستار آزادی فوری آنان و لغو احکام صادر شده برای این عزیزان هستیم.
ما کارگریم، ما معلمیم، ما بازنشستگانیم، ما جوانان به جان آمده از بی آینده گی و بیکاری هستیم. ما زنیم، ما مردیم، ما معیشت و کرامت انسانی میخواهیم. چقدر دزدی؟ چقدر اختلاس؟ چقدر زندان؟ چقدر اعدام؟ چقدر فقر؟ چقدر گرسنگی؟ در اعتراض به همه اینها در آبان ٩٨ به خیابان آمدیم؛ فرزندان ما، عزیزان ما، در دفاع از معیشت و کرامت انسانی و در اعتراض به این وضعیت جانشان را از دست دادند. ما خانواده ها، ما امضاء کنندگان این نامه در سالگرد از دست دادن جانباختگانمان، با صدای بلند اعلام میکنیم که گلوله و زندان و اعدام نمیتواند صدای حق خواهی ما مردم را ببرد. ما دادخواهیم. در آخر از همه مردم میخواهیم که همراه ما در این دادخواهی باشند. حق ماست که جمع شویم و یاد عزیزانمان را گرامی بداریم.
امضاء :
مهدی فتحی- خانواده جانباختگان آبانماه
رضا سلمان زاده- خانواده جانباختگان آبانماه
زهرا زارع سراج- خانواده جانباختگان آبانماه
محمود احمدی – خانواده جانباختگان آبانماه
مهرداد بختیاری- خانواده جانباختگان آبانماه
آصف بختیاری.- خانواده جانباختگان آبانماه
فرنگیس مظلوم –مادر سهیل عربی، زندانی سیاسی
گوهرعشقی –مادر ستار بهشتی
حوریه فرج زاده برادرش جانباخته ٨٨
رحیمه یوسفیان خانواده جانباختگان آبانماه
مادر نوید بهبودی خانواده جانباختگان آبانماه
مریم بید ابادی. خانواده جانباختگان آبانماه
ناهید شیرپیشه مادر پویا بختیاری. خانواده جانباختگان آبانماه
راحله راحمی پور-خواهر جانباخته دهه ۶۰