سرنوشت یک زبان در دو سوی مرز
برخورد متفاوت با زبان تورکمنی بدنبال تقسیم سرزمین آن در نهم دسامبر ۱۸۸۱ در دوسوی این مرزهای قراردادی و غیرقانونی، از طرف حکومتهای مرکزی ایران و روسیه، امروز خود معیاریست گویا و روشن جهت درک تفاوت بنیادین یک فرهنگ آسیائی با فرهنگی شبه اروپائی یا اورو-آسیائی!
روسها، برخلاف ملت فارس که با فرهنگی اسطوره ای- دینی و با مباهات و بزرگنمائی “افتخارات گذشتۀ” خود از طرف روشنفکران آن که در حقیقت چیزی بجز یک نکبت تاریخی نیست، از فرهنگی اروپائی و هویتی غربی و غیر اسطوره ای و غیر دینی برخوردار هستند. هرچند که چهارده میلیون کیلومترمربع از کل هفده میلیون کیلومترمربع از مساحت روسیه در قارۀ آسیا واقع شده و هنوز نیز شیار عمیقی از حکومت دویست سالۀ تاتار- مغول های آسیائی بهمراه تأثیر عناصری از فرهنگ مستعمرات آنها در آسیای مرکزی و قفقاز را میتوان بر سیمای فرهنگی آنها مشاهده نمود.
در همان حال حکومتهای استبدادی در اروپای غربی و در روسیۀ تزاری و ساختار اجتماعی-اقتصادی آنها بیانگر تبارهای تاریخی متفاوت و مجزایی هستند و مسیرهای مختلفی را تا فرجام نهائی خود پیموده اند و اشکال مختلف سرنوشت این حکومتها را در آندوره مشخص ساخته اند. سلطنت های اروپای غربی بوسیله انقلابهای بورژوایی از بالا یا پایئن محو و نابود شدند، اما در شرق امپراطوری روسیه با انقلابی پرولتری نابود گردید که خود بیانگر دو سطح اجتماعی و فرهنگی دوگانه بوده اند. پیامدهای تقسیم قارۀ اروپا از قرون وسطی که بصورت نمادین خود را در تحولات پیاپی و متضاد نشان داده اند، امروز نیز سیاستهای این قاره و جهان را همراهی می کنند!
برای مطالعه بیشتر لطفا کلیک کنید.