قیام مردمیکه در خوزستان زندگی را جستجو می کنند و برای زنده ماندن دام و آبزیان خود تکاپو می کنند و حکومتی که کشتار و سرکوب و انکار جنایات خود را تنها پاسخ بدان میداند، روزها با تشنگی و شبها با خون و گلوله همچنان ادامه دارد.
غارت و چپاول منابع طبیعی، تبعیض ملی و بیحقوقی شهروندی و عدم جوابگویی به جنایات خود در مناطق ملی ایران از شناسههای اصلی حکومتهای مرکزی شوونیستی تمرکز گرا در یک قرن گذشته در این کشور است. تداوم همین سیاست ضد بشری از حکومتی به حکومت دیگر است که خوزستان را با دارا بودن ۵ رودخانۀ بزرگ آب شیرین که ۳۵ درصد از آب ایران در آنها جاری است با انتقال آب آنها برای استانهای مرکزی و فارس نشین و با سدسازیهای بیرویه و با تقسیم هورالعظیم به حوضچههایی برای اکتشاف و غارت هرچه بیشتر نفت خوزستان به برهوتی بی آب تبدیل کرده است. سیاستی که در تورکمن صحرا نیز با ایجاد ۱۸ سد بر روی سه رودخانۀ متصل به دریای خزر فاجعۀ زیست محیطی و خشک شدن دلتای آنها به دریای خزر منجر شده است
سرزمین خوزستان اکنون در تشنگی اما در خون فرزندان خود غوطه می خورد. حکومت شونیستی- مذهبی مرکزی در برابر یک خواست اولیه و انسانی، یعنی رفع تشنگی انسانها و جانداران در آن که مسئول اصلی آن نیز مستقیماً خود حکومت است با شمشیر زنگار بستۀ “مبارزه با تجزیه طلبی” واهی را از نیام برکشیده و همانند تمامی حکومتهای شوونیستی سلف خود، استراتژی سرکوب را اتخاذ کرده است. اگر در تمامی استانها سرکوب توسط یکی از قرارگاه های دهگانۀ منطقهای سپاه و بسیج جهل و جنایت و بنابه دستور مستقیم خودکامۀ دینی حاکم بر ایران، یعنی خامنهای صورت میگیرد، اعزام لشکریانی جرار از سایر استانها و بویژه از مرکز جهت ارتکاب جنایات علیه مردمی غیرمسلح و بیدفاع، خود علیرغم سانسور خبری شدید، حکایت از گستردگی قیام مردم و ناتوانی نیروهای منطقهای رهبر نظام دینی در برابر سیل خروشان مردم از هستی و حتی از حق حیات ساقط شدۀ خوزستان دارد.
اما، رهبر فرسودگان نظام دینی ایران فراموش کرده اند که کل ایران برای آزادی خوزستان از اشغال در جنگی که بنابه تحریک و تشنجآفرینی امام اول حکومت وی، توسط صدام آغاز شده بود، جانها فدا کردند و اینبار نیز برای رهایی مردم خوزستان از اشغالگرایی حکومتی از هیچ چیزی دریغ نخواهند ورزید. در آن کارزار عظیم رهایی خوزستان بنابه آمار خود بنیاد شهید حکومت تنها از تورکمنصحرا حداقل ۵۰۰ نفر از بهترین فرزندان ما در خاک خوزستان در خون خود غلطیدند. بنابراین، قیام مردم خوزستان، قیام ما و سراسر ایران است و ملت تورکمن در کنار و همراه با مردمان خوزستان است.
کانون فرهنگی- سیاسی تورکمن
۳۰ تیر ۱۴۰۰
۲۱ جولای ۲۰۲۱